Έπρεπε να περάσουν αρκετά χρόνια ηθελημένης τύφλωσης στην καλύτερη περίπτωση, για να αντιληφθεί η Γερμανία, οι αρχές της δηλαδή, πως επέτρεπαν στον ναζισμό να επανέρθει σιγά σιγά.
Ωστόσο, υπάρχει και άλλη πτυχή, η ακόμα χειρότερη. Αυτή που δημοσιοποιεί πως η Γερμανία εξέθρεψε επί της ουσίας την νέα μορφή του εφιάλτη ακόμα και με υπόγειες διαδρομές ανάμεσα σε τομείς του συστήματος και της κρατικής μηχανής και τους νενοναζί.
Ωστόσο, υπάρχει και άλλη πτυχή, η ακόμα χειρότερη. Αυτή που δημοσιοποιεί πως η Γερμανία εξέθρεψε επί της ουσίας την νέα μορφή του εφιάλτη ακόμα και με υπόγειες διαδρομές ανάμεσα σε τομείς του συστήματος και της κρατικής μηχανής και τους νενοναζί.
Τώρα, το πρώτο πράγμα που εκφράζεται είναι ένας αποτροπιασμός από όλο το πολιτικό φάσμα της Γερμανίας.
Με τη διαφορά πως αυτός στοχοποιεί την "ναζιστική τρομοκρατία" όχι τις ρίζες του φαινομένου.
Η αίσθηση που έχει δημιουργηθεί, όχι μόνο σε όλη τη χώρα αλλά και στην Ευρώπη είναι ότι οι γερμανικές αρχές αλλά πολύ χειρότερα και η κοινωνία έδειχναν τουλάχιστον ανοχή εάν όχι και συμμετοχή στη δημιουργία ενός νεοναζιστικού κινήματος, το οποίο μάλιστα εξελίσσεται εδώ και χρόνια.
Να όμως που αυτό έχει λάβει ακόμη και εξτρεμιστικές διαστάσεις, κάτι επόμενο άλλωστε, όπως μαρτυρούν οι δέκα φόνοι που διέπραξαν οι "δολοφόνοι του Κεμπάπ" όπως αποκαλούνται, επειδή έβρισκαν τα θύματά τους σε εστιατόρια.
Η ηθελημένη τύφλωση μιας ολόκληρης κοινωνίας
Σύμφωνα με όσα γίνονται γνωστά, οι ομάδες των νεοναζί που απολαμβάνουν επί της ουσίας του τίτλου "Καφέ Συντροφιές", λες και μιλάμε για μικρά άτακτα παιδάκια, εκπαιδεύονται σε μυστικές ασκήσεις στην χρήση όπλων, ενώ μέσα από λαϊκές φιέστες του ακροδεξιού κόμματος NPD, η δραστηριότητα των ακροδεξιών είναι πανταχού παρούσα σε ολόκληρη τη Γερμανία και κυρίως στα ανατολικά κρατίδια.
Τα επίσημα στοιχεία κάνουν λόγο για 25.000 ενεργούς νεοναζί στη Γερμανία, ενώ είναι άκρως ανησυχητικό το φαινόμενο, στους κόλπους τους να δραστηριοποιούνται άτομα πρόθυμα να μεταχειριστούν βία.
Η μεγαλύτερη οργάνωση-ομπρέλα για τους εξτρεμιστές είναι οι "Αυτόνομοι Εθνικιστές".
Πρόκειται για ομάδες νεαρών οι οποίοι έχουν οικειοποιηθεί τα σύμβολα και τη συμπεριφορά των ακροαριστερών και κηρύσσουν την άσκηση βίας εναντίον των πολιτικών τους αντιπάλων αλλά και της αστυνομίας.
Δραστηριοποιούνται κυρίως στη Δυτική Γερμανία και στην περιοχή του Βερολίνου και το κρατίδιο του Βραδεμβούργου.
Οι πιο δραστήριοι πυρήνες με τις περισσότερες καταδίκες κιόλας εντοπίζονται στο Μεκλεμβούργο-Πομερανία, όπου το NPD ασκεί σημαντική επιρροή και βρίσκεται στο τοπικό Κοινοβούλιο.
Οι δύο μεγαλύτερες οργανώσεις στην περιοχή είναι οι "Nationalen Sozialisten Rostock" και "Nationale Offensive Teterow" ενώ στη Βαυαρία υπάρχουν 20 σχηματισμοί και η μεγαλύτερη οργάνωση υποστήριξη "πολιτικών κρατουμένων" της ακροδεξιάς σκηνής.
Στη Σαξονία Ανχαλτ η διάχυση των ακροδεξιών είναι πολύ μεγάλη, αν και δεν παρατηρούνται τρομοκρατικές δομές, ωστόσο, ούτε στη Θουριγγία είχε γίνει αντιληπτή η δράση των ακροδεξιών.
Στην Κάτω Σαξονία οι νεοναζιστικές οργανώσεις βρίσκονται υπό στενή επιτήρηση από τις αρχές με τη σχέση τους με το NPD να είναι διακριτική, γεγονός που εμπνέει μεγαλύτερη ανησυχία καθώς θεωρείται ότι η δράση τους είναι ανεξέλεγκτη.
Οι νεοναζί ανεβαίνουν η γερμανική κοινωνία στέκεται αμήχανη
Όπως ήταν επόμενο, με το που έγιναν γνωστά τα τελευταία τραγικά γεγονότα, ξεκίνησε και μία συζήτηση από τους πολιτικούς για την καταπολέμηση όχι όμως του νεοναζισμού γενικότερα αλλά της νεοναζιστικής τρομοκρατίας.
Δηλαδή, για μία μόνο πτυχή του συνολικότερου προβλήματος. Ωστόσο με αυτόν τον τρόπο διαχωρίζεται ο νεοναζισμός σε ένα είδος το οποίο είναι πιο ανεκτό αν όχι αποδεκτό και στο άλλο το βίαιο, το οποίο και φυσικά καταδικάζεται.
Με αυτόν τον τρόπο, όμως, αποπροσανατολίζεται η κουβέντα από το στοιχειώδες:
το γεγονός ότι στη γερμανική κοινωνία υπάρχει γόνιμο έδαφος για τη νεοναζιστική ιδεολογία και προπαγάνδα, που πλέον ανήκει στην καθημερινότητα και όχι στο περιθώριο.
Με αυτά και με αυτά, η συζήτηση για την απαγόρευση του NPD επανήλθε στο προσκήνιο.
Το ερώτημα όμως παραμένει και δη διπλό.
Πρώτον, μήπως είναι απλώς μία αντανακλαστική αντίδραση, εξαιτίας όλων αυτών που έχουν συμβεί;
Δεύτερον, τι θα κέρδιζε πραγματικά μία σύγχρονη κοινωνία με μία απαγόρευση;
Να σημειωθεί πως στο παρελθόν είχε απορριφθεί (η απαγόρευση) εξαιτίας του μεγάλου αριθμού έμμισθων συνεργατών των αρχών στους κόλπους του NPD.
Η γερμανική κυβέρνηση επιχειρεί να απαντήσει με τη δημιουργία βάσης δεδομένων για ακροδεξιούς εξτρεμιστές.
Τούτο όμως δεν αλλάζει το γεγονός πως από το 2000 έως και το 2006 η ομάδα "National Socialist Underground" δρούσε ανενόχλητη και δολοφόνησε οκτώ Τούρκους και έναν Eλληνα, όπως επίσης και μία αστυνομικό.
Μάλιστα, οι τελευταίες πληροφορίες δείχνουν ότι δεν επρόκειτο για έναν μικρό πυρήνα τριών ή τεσσάρων ατόμων, αλλά για ευρύτερο κύκλο που δεν είναι ακόμη γνωστός.
Στο στόχαστρό τους είχαν βάλει επίσης 88 πολιτικούς, στοιχεία δείχνουν ότι μπορεί να είχαν πολύ καλές διασυνδέσεις και ένα στιβαρό υποστηρικτικό δίκτυο, ενώ βρέθηκε και άλλη "λίστα μίσους" με 10.000 στόχους.
Τα κρίσιμα ζητήματα που προκύπτουν είναι αφενός η αποτυχία της γερμανικής υπηρεσίας πληροφοριών και αφετέρου το ενδεχόμενο να συγκαλύφθηκε σκόπιμα η δράση των νεοναζιστών, καθώς αποκαλύφθηκε ότι στέλεχος της αστυνομίας της Εσσης παρευρίσκετο σε τουλάχιστον μια δολοφονία.
Μέχρι στιγμής πάντως δεν του έχουν απαγγελθεί κατηγορίες, αλλά το γεγονός ότι ήταν γνωστός για τις ακροδεξιές του απόψεις και τον αποκαλούσαν "Μικρό Χίτλερ", γεννά ερωτηματικά σχετικά με το εάν η αστυνομία έκανε σκοπίμως τα "στραβά μάτια" στη δράση των ακροδεξιών τρομοκρατών.
Χόλγκερ Άπφελ: Ο νέος ηγέτης της ακροδεξιάς κλείνει το μάτι στο Κέντρο
Είναι ο νέος αρχηγός του NPD. Εξελέγη μόλις πριν λίγες ημέρες με μία αποστολή.
Να αποτάξει το βίαιο προφίλ της οργάνωσης - κόμματος ή πιο σωστά να την ενδύσει με έναν πιο ήπιο μανδύα και ταυτόχρονα να προσεγγίσει τον κεντρώο χώρο.
Ο 40χρονος Άπφελ έχει αρκετά "παράσημα" στο ενεργητικό του, έτσι ώστε να μπορεί να προσελκύσει περισσότερους ριζοσπαστικούς νεοναζί στο κόμμα.
Το σύνθημα που επέλεξε για να δώσει το στίγμα της θητείας του είναι από μόνο του αντιφατικό, καθώς χρησιμοποίησε τον όρο "σοβαρός ριζοσπαστισμός".
Από το 1993 έως το 1999 υπήρξε αναπληρωτής επικεφαλής της νεοναζιστικής νεολαίας και τα επόμενα δέκα χρόνια θήτευσε ως αντιπρόεδρος του NPD σε ομοσπονδιακό επίπεδο.
Στο ευρύ κοινό έγινε γνωστός από τις φραστικές του επιθέσεις και εκρήξεις στο τοπικό κοινοβούλιο της Σαξονίας, όπου το 2004 το NPD είχε εισέλθει κερδίζοντας το 9,2% των ψήφων.
Το προεδρείο του κοινοβουλίου τον είχε επιπλήξει επανειλημμένα, ενώ το 2010 τέθηκε σε διαθεσιμότητα για δέκα συνεδριάσεις της βουλής εξαιτίας αντισημιτικών σχολίων που εκτόξευσε εντός της αίθουσας, η πρώτη φορά στην ιστορία του κρατιδίου που επιβλήθηκε αυτή η ποινή.
Πηγή: ethnos.gr
Με τη διαφορά πως αυτός στοχοποιεί την "ναζιστική τρομοκρατία" όχι τις ρίζες του φαινομένου.
Η αίσθηση που έχει δημιουργηθεί, όχι μόνο σε όλη τη χώρα αλλά και στην Ευρώπη είναι ότι οι γερμανικές αρχές αλλά πολύ χειρότερα και η κοινωνία έδειχναν τουλάχιστον ανοχή εάν όχι και συμμετοχή στη δημιουργία ενός νεοναζιστικού κινήματος, το οποίο μάλιστα εξελίσσεται εδώ και χρόνια.
Να όμως που αυτό έχει λάβει ακόμη και εξτρεμιστικές διαστάσεις, κάτι επόμενο άλλωστε, όπως μαρτυρούν οι δέκα φόνοι που διέπραξαν οι "δολοφόνοι του Κεμπάπ" όπως αποκαλούνται, επειδή έβρισκαν τα θύματά τους σε εστιατόρια.
Η ηθελημένη τύφλωση μιας ολόκληρης κοινωνίας
Σύμφωνα με όσα γίνονται γνωστά, οι ομάδες των νεοναζί που απολαμβάνουν επί της ουσίας του τίτλου "Καφέ Συντροφιές", λες και μιλάμε για μικρά άτακτα παιδάκια, εκπαιδεύονται σε μυστικές ασκήσεις στην χρήση όπλων, ενώ μέσα από λαϊκές φιέστες του ακροδεξιού κόμματος NPD, η δραστηριότητα των ακροδεξιών είναι πανταχού παρούσα σε ολόκληρη τη Γερμανία και κυρίως στα ανατολικά κρατίδια.
Τα επίσημα στοιχεία κάνουν λόγο για 25.000 ενεργούς νεοναζί στη Γερμανία, ενώ είναι άκρως ανησυχητικό το φαινόμενο, στους κόλπους τους να δραστηριοποιούνται άτομα πρόθυμα να μεταχειριστούν βία.
Η μεγαλύτερη οργάνωση-ομπρέλα για τους εξτρεμιστές είναι οι "Αυτόνομοι Εθνικιστές".
Πρόκειται για ομάδες νεαρών οι οποίοι έχουν οικειοποιηθεί τα σύμβολα και τη συμπεριφορά των ακροαριστερών και κηρύσσουν την άσκηση βίας εναντίον των πολιτικών τους αντιπάλων αλλά και της αστυνομίας.
Δραστηριοποιούνται κυρίως στη Δυτική Γερμανία και στην περιοχή του Βερολίνου και το κρατίδιο του Βραδεμβούργου.
Οι πιο δραστήριοι πυρήνες με τις περισσότερες καταδίκες κιόλας εντοπίζονται στο Μεκλεμβούργο-Πομερανία, όπου το NPD ασκεί σημαντική επιρροή και βρίσκεται στο τοπικό Κοινοβούλιο.
Οι δύο μεγαλύτερες οργανώσεις στην περιοχή είναι οι "Nationalen Sozialisten Rostock" και "Nationale Offensive Teterow" ενώ στη Βαυαρία υπάρχουν 20 σχηματισμοί και η μεγαλύτερη οργάνωση υποστήριξη "πολιτικών κρατουμένων" της ακροδεξιάς σκηνής.
Στη Σαξονία Ανχαλτ η διάχυση των ακροδεξιών είναι πολύ μεγάλη, αν και δεν παρατηρούνται τρομοκρατικές δομές, ωστόσο, ούτε στη Θουριγγία είχε γίνει αντιληπτή η δράση των ακροδεξιών.
Στην Κάτω Σαξονία οι νεοναζιστικές οργανώσεις βρίσκονται υπό στενή επιτήρηση από τις αρχές με τη σχέση τους με το NPD να είναι διακριτική, γεγονός που εμπνέει μεγαλύτερη ανησυχία καθώς θεωρείται ότι η δράση τους είναι ανεξέλεγκτη.
Οι νεοναζί ανεβαίνουν η γερμανική κοινωνία στέκεται αμήχανη
Όπως ήταν επόμενο, με το που έγιναν γνωστά τα τελευταία τραγικά γεγονότα, ξεκίνησε και μία συζήτηση από τους πολιτικούς για την καταπολέμηση όχι όμως του νεοναζισμού γενικότερα αλλά της νεοναζιστικής τρομοκρατίας.
Δηλαδή, για μία μόνο πτυχή του συνολικότερου προβλήματος. Ωστόσο με αυτόν τον τρόπο διαχωρίζεται ο νεοναζισμός σε ένα είδος το οποίο είναι πιο ανεκτό αν όχι αποδεκτό και στο άλλο το βίαιο, το οποίο και φυσικά καταδικάζεται.
Με αυτόν τον τρόπο, όμως, αποπροσανατολίζεται η κουβέντα από το στοιχειώδες:
το γεγονός ότι στη γερμανική κοινωνία υπάρχει γόνιμο έδαφος για τη νεοναζιστική ιδεολογία και προπαγάνδα, που πλέον ανήκει στην καθημερινότητα και όχι στο περιθώριο.
Με αυτά και με αυτά, η συζήτηση για την απαγόρευση του NPD επανήλθε στο προσκήνιο.
Το ερώτημα όμως παραμένει και δη διπλό.
Πρώτον, μήπως είναι απλώς μία αντανακλαστική αντίδραση, εξαιτίας όλων αυτών που έχουν συμβεί;
Δεύτερον, τι θα κέρδιζε πραγματικά μία σύγχρονη κοινωνία με μία απαγόρευση;
Να σημειωθεί πως στο παρελθόν είχε απορριφθεί (η απαγόρευση) εξαιτίας του μεγάλου αριθμού έμμισθων συνεργατών των αρχών στους κόλπους του NPD.
Η γερμανική κυβέρνηση επιχειρεί να απαντήσει με τη δημιουργία βάσης δεδομένων για ακροδεξιούς εξτρεμιστές.
Τούτο όμως δεν αλλάζει το γεγονός πως από το 2000 έως και το 2006 η ομάδα "National Socialist Underground" δρούσε ανενόχλητη και δολοφόνησε οκτώ Τούρκους και έναν Eλληνα, όπως επίσης και μία αστυνομικό.
Μάλιστα, οι τελευταίες πληροφορίες δείχνουν ότι δεν επρόκειτο για έναν μικρό πυρήνα τριών ή τεσσάρων ατόμων, αλλά για ευρύτερο κύκλο που δεν είναι ακόμη γνωστός.
Στο στόχαστρό τους είχαν βάλει επίσης 88 πολιτικούς, στοιχεία δείχνουν ότι μπορεί να είχαν πολύ καλές διασυνδέσεις και ένα στιβαρό υποστηρικτικό δίκτυο, ενώ βρέθηκε και άλλη "λίστα μίσους" με 10.000 στόχους.
Τα κρίσιμα ζητήματα που προκύπτουν είναι αφενός η αποτυχία της γερμανικής υπηρεσίας πληροφοριών και αφετέρου το ενδεχόμενο να συγκαλύφθηκε σκόπιμα η δράση των νεοναζιστών, καθώς αποκαλύφθηκε ότι στέλεχος της αστυνομίας της Εσσης παρευρίσκετο σε τουλάχιστον μια δολοφονία.
Μέχρι στιγμής πάντως δεν του έχουν απαγγελθεί κατηγορίες, αλλά το γεγονός ότι ήταν γνωστός για τις ακροδεξιές του απόψεις και τον αποκαλούσαν "Μικρό Χίτλερ", γεννά ερωτηματικά σχετικά με το εάν η αστυνομία έκανε σκοπίμως τα "στραβά μάτια" στη δράση των ακροδεξιών τρομοκρατών.
Χόλγκερ Άπφελ: Ο νέος ηγέτης της ακροδεξιάς κλείνει το μάτι στο Κέντρο
Είναι ο νέος αρχηγός του NPD. Εξελέγη μόλις πριν λίγες ημέρες με μία αποστολή.
Να αποτάξει το βίαιο προφίλ της οργάνωσης - κόμματος ή πιο σωστά να την ενδύσει με έναν πιο ήπιο μανδύα και ταυτόχρονα να προσεγγίσει τον κεντρώο χώρο.
Ο 40χρονος Άπφελ έχει αρκετά "παράσημα" στο ενεργητικό του, έτσι ώστε να μπορεί να προσελκύσει περισσότερους ριζοσπαστικούς νεοναζί στο κόμμα.
Το σύνθημα που επέλεξε για να δώσει το στίγμα της θητείας του είναι από μόνο του αντιφατικό, καθώς χρησιμοποίησε τον όρο "σοβαρός ριζοσπαστισμός".
Από το 1993 έως το 1999 υπήρξε αναπληρωτής επικεφαλής της νεοναζιστικής νεολαίας και τα επόμενα δέκα χρόνια θήτευσε ως αντιπρόεδρος του NPD σε ομοσπονδιακό επίπεδο.
Στο ευρύ κοινό έγινε γνωστός από τις φραστικές του επιθέσεις και εκρήξεις στο τοπικό κοινοβούλιο της Σαξονίας, όπου το 2004 το NPD είχε εισέλθει κερδίζοντας το 9,2% των ψήφων.
Το προεδρείο του κοινοβουλίου τον είχε επιπλήξει επανειλημμένα, ενώ το 2010 τέθηκε σε διαθεσιμότητα για δέκα συνεδριάσεις της βουλής εξαιτίας αντισημιτικών σχολίων που εκτόξευσε εντός της αίθουσας, η πρώτη φορά στην ιστορία του κρατιδίου που επιβλήθηκε αυτή η ποινή.
Πηγή: ethnos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου