Το κτίριο χρησιμοποιήθηκε τελευταία φορά για τελετές το 2006. Εκτοτε εγκαταλείφθηκε στο έλεος των περιστεριών και των αστέγων αφού η Εκκλησία δεν μπορούσε να αντέξει το μεγάλο κόστος συντήρησης του γοτθικού ρυθμού κτίσματος που κατασκευάστηκε το 1856.
Η επιχειρηματίας Αν Βέριλ, το 2007, το αγόρασε αντί 675.000 δολαρίων, ενώ η ανακαίνιση που ακολούθησε κόστισε 2 εκατομμύρια δολάρια. Χρειάστηκε μάχη για να πείσει τις τράπεζες να της χορηγήσουν το τεράστιο δάνειο.
Μετά από δέκα απορριπτικές απαντήσεις, τελικά η Βέριλ έπεισε τους υπευθύνους μιας τράπεζας. Τα προβλήματα όμως δεν σταμάτησαν εκεί. Το κτίριο είχε χαρακτηριστεί ιστορικής αξίας, οπότε σε κάθε βήμα της ανακαίνισης, από τα υλικά μέχρι και τα χρώματα έπρεπε να πάρουν έγκριση από τις αρμόδιες υπηρεσίες.
«Χρειάστηκαν τρεις μήνες για να βρούμε το χρώμα του τσιμέντου στο οποίο θα συμφωνούσαμε με τους αρμοδίους» εξηγεί η πρώην Νεοϋορκέζα επιχειρηματίας. Το αποτέλεσμα ωστόσο δικαίωσε την προσπάθεια, αλλά και τα χρήματα που επένδυσε στο κτίριο.
Το εστιατόριο «Grace», που χωρά 175 πελάτες, είναι ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό και αποτελεί πόλο έλξης τόσο για οικογένειες όσο και για επιχειρηματίες που ψάχνουν κάτι διαφορετικό για τα γεύματα εργασίας.
Το κυκλικό μπαρ είναι ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Εκεί σερβίρονται κοκτέιλ με ονομασίες όπως «χους εις χουν» και «μετάνοια». Το εκκλησιαστικό θέμα είναι παντού, αλλά με τρόπο που δεν εκτρέπεται στο κιτς.
Για παράδειγμα, τα «δαχτυλίδια» για τις πετσέτες στα τραπέζια είναι κομμάτια από το παλιό εκκλησιαστικό όργανο! Η κουζίνα βρίσκεται στον χώρο του ιερού και εκεί ο σεφ Πίτερ Σουελτενφάς δημιουργεί πιάτα που βασίζονται κυρίως στα θαλασσινά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου